نکته­ی جالب توجه در اعتراض شرکت کنندگان بود به حاضر نشدن استاد سخنران مدعو در روز اول. کار به جنجال و دعوا کشیده شد. متأسفانه عده­ای از برگزار کنندگان بسیار بد رفتار کردند و می­رفت که کار به جاهای باریک­تر کشیده شود. جنجالی که در ابتدا به آرامی شروع شد و یکباره با سوء مدیریت اوج گرفت، به قول یکی از خانم­های شرکت کننده به خاطر مدنی شدن ما! با صحبت و گفت­وگو پایان گرفت. آنگاه که دوستان به اعتراض از تحصن و بست نشستن می­گفتند و دکتری از پایان گرفتن زمانه­ی تهدید سخن می­گفت و این­که عصر گفت­وگوی تمدن­ها است و با تشویق دیگران مواجه می­شد، آنگاه که از تماس با دوستان حراست می­گفتند و این­که هیچ غلطی نمی­توانید بکنید، و به خصوص لحظه­ای که از جامعه­ی مدنی و قشر تحصیل کرده سخن به میان آمد، حق نداشتم که کمی بیاندیشم؟ کمی به یاد گذشته­ها بیفتم و روزهایی که سپری کرده­ایم؟ روزگار سپری شده­ی مردم سالخورده ...

 نوشته شده توسط مصطفی حکیمی در جمعه 87/10/13 و ساعت 9:46 صبح | نظرات دیگران()